06 lip Lubię noszenie, więc jestem noszeniakiem i potrzebuję nosidła

Jak sama nazwa mówi noszeniak to osobnik, którego trzeba nosić.

Współcześnie wiele matek obawia się tej potrzeby u dzieci, a raczej tego, że przez noszenie wyhodują u siebie małego tyrana, który jak raz się przyzwyczai to koniec. Będzie chciał tak cały czas.

Ja też się tego obawiałam. Nie chciałam być ludzkim wielbłądem, w końcu dziecko nie waży stale 4 kg, a cały czas rośnie i w ciągu roku podwaja, a nawet potraja swoją wagę. I już wtedy tak kolorowo nie jest. Poza tym oprócz opieki nad dzieckiem wykonuje się wiele innych czynności domowych, do tego dochodzą problemy zdrowotne, jak bóle kręgosłupa i inne tym podobne.

W tym momencie następuje konflikt interesów. Poza tym z jednej strony chce się jak najlepiej dla swojego malucha, a z drugiej nie chodzi o to, aby paść na twarz z wysiłku.

Co należy zrobić? Odpowiedź jest banalnie prosta.

Należy wsłuchać się w siebie i w to, co podpowiada instynkt. Bo genetycznie jesteśmy zaprogramowani na noszenie i po 2,5 roku posiadania dziecka już teraz wiem, że naprawdę tak jest.

I wiem również, że niepotrzebnie się tego bałam.

Że dziecka nie można rozpieścić noszeniem, jeśli tylko słucha się siebie. I nie chodzi o to, aby nosić je cały czas, a o to, aby odpowiadać na jego potrzeby. Bo jeżeli czujemy ból fizyczny, a nadal to dziecko nosimy nie oznacza to, że postępujemy dobrze, a jedynie świadczy o tym, że nie potrafimy w inny sposób sobie z dzieckiem poradzić. I nie tylko ja tak sądzę, ale także Dr Evelin Kirkilonis – etolożka, specjalizująca się w badaniach zagadnienia bliskości między dorosłymi a dziećmi.

To właśnie dotyk gra główną rolę w nawiązywaniu bliskości, więc ważne jest, abyśmy nie tylko nosili jeśli jest taka potrzeba, ale także bawili się i przytulali, może wykonywali masaż – ja taki robiłam co wieczór prawie przez rok i był to najlepszy moment Poli i chyba jej się podobał, bo przestawała płakać. Teraz już tego nie robię, bo jej się znudziło, aczkolwiek pytkę czasami nadstawi, szczególnie gdy pije mleko. 😉 W ten sposób dajemy dziecku jakiś substytut noszenia.

Niby to wszystko wiedziałam już wcześniej, ale jakoś obawiałam się tego noszenia. Obawiałam się i tak naprawdę nawet nie zauważyłam, że mimo wszystko czasami godzinami ja nosiłam, szczególnie, gdy miała zasnąć i przez dwie godziny nosiłam, uspokajałam, po czym odkładałam do łóżeczka niby już śpiącą i jak się przebudziła to dalej powtarzałam całą procedurę. Ja albo on, czyli mój mąż.

I co?

I nic. Świat się nie zawalił, a problemu z noszeniem później jakoś nie było. Teraz tak myślę, że faktycznie słuchałam siebie, ale tak bez przekonania. Mój instynkt się odzywał, ale czasami niepotrzebnie był hamowany przez zewnętrzne bodźce, które niekoniecznie działały dobrze.

Więc trzeba przyjąć fakt, że jesteśmy noszeniakami. Koniec i kropka. Na szczęście niektórzy producenci wychodzą naprzeciw tej potrzebie. Dzięki temu na rynku mamy chusty do noszenia dzieci takich marek jak: Mamuka, Lenny Lamb, a także specjalne nosidła m.in.: Bondolino, Tula.

Gdy wybieramy się w podróż, dłuższą wyprawę pieszą, chcemy poćwiczyć na świeżym powietrzu, czy po prostu porobić coś w domu i mieć przy sobie dziecko, chusta czy nosidło okażą się idealnym rozwiązaniem. Zresztą nie jesteśmy w tym wypadku prekursorkami, bo koczownicy i ludy pierwotne już tak robiły. Jesteśmy tak zaprogramowani i pewnie jeszcze przez wiele lat się to nie zmieni.

Oj naprawdę wiele błędów zrobiłam. Wielu rzeczy niepotrzebnie się obawiałam. Teraz to wiem i ta wiedza przyda mi się na przyszłość. 😉 Jestem już o 2,5 roku mądrzejsza. A do tego zaopatrzona w ergonomiczne nosidło.

Babybjorn nosidełko one black (7317680980236) 949 zł ZOBACZ

nosidełko mini 3d mesh anthracite marki Babybjorn 499 zł ZOBACZ

Babybjorn nosidełko mini 3d mesh gray 569 zł ZOBACZ

Babybjorn Nosidełko Harmony 3D Mesh Silver 1099 zł ZOBACZ